Yusufçuk (Şiir )

Yusufçuk 

             - Kardeşimin anısına-

sessizliğin gölgesinde uyuyan ihtişam,

sadeliğin gövdesine yapışmış altın ışık;

yıkıyor salkımsöğütlerle beraber

yıpranmış saçlarını

saçak saçak, iplik iplik, yırtık pırtık

köpürüyor su;

aklının mavi gözyaşı havuzunda



gidiyor o kışa girişte, yazdan çıkışta

iki bahar arası mevsimler, biçilmiş

uzun saplı gelincikler ot balyalarında

o saydam yusufçuk

kumru sesine konmuş, seheri

seyrediyor

acı bir yaşamın şerefine dolduruyor

kızıl kadehini ışıkla



kuşluk patlıyor

ilk avazı kumrular saldı kubbeye

yu-suuuf-çuuuk yusuf

yu-suuuf-çuuuk yusuf

kanatlarına renk yürüdü yusufçuğun

gözüne mavi bir gülümseme

zamanıydı zamanı gelmenin

sazlar arasında sabah yeline

takılıp, gidivermenin



Ayşen Gacan Gülbağ

Foto:Murat Gacan ( Kardeşim )

8 Ocak 2018