12 Mayıs 2015 Salı

Susku Üzerine


Söz gümüşse, sükut altındı. Boş teneke tangırdardı yalnız. Susturularak büyütüldük. Su büyüğün, söz küçüğündü. Az konuş da, molla sansınlardı.

Bir zaman sonra, kendimize benzeyenlerle konuşur olduk. Ama gördük ki, çoğunluk dinlemeyi değil, konuşmayı seviyordu. O kadarıyla da idare ettik.

En nihayetinde, söylecek değerli bir sözün olmadıkça susmalıydı. Sustuk. Suskunluk çok konuşkandı içimizde. Bazı sözcükler de kabına sığmıyordu.

Sessizlik gömütlüğünden gizlice süğüverdiler.

Çam ağacı yaralarını çam sakızıyla sarıyordu, biz ise şiirle....


12 May 2015

Ayşen Gacan Gülbağ