Alışveriş listesini cebime koydum. Hatırlamak gittikçe zorlaşıyordu çünkü… Yüzlerini birbirine dönmüş dev heykelleri andıran apartmanın kapısını açtım. Yer-gök kardı.
Genç çamlar kardan ağırlaşmış dallarını eğerek beni selamlıyorlardı. İşte tam o anda; - uzamasına asla izin verilmeyen süs çalılarının arasından- minik kuş tam önüme çıkıverdi. Minicik kırmızı başlıklı bir kuştu bu. Sekerek karda izler bıraktı… Uçmayı bilmeyen bir yavruydu belki de… Elimi uzattım, az daha yakalıyordum. Minik kuş seke seke çalıların ardına geçti.Kendimle konuşmaya başladım gene:
Karlı yolda
benden önce yürüyen
yaban bülbülü
Sabahları ve akşamları öten şarkıcı kuş buydu belki de …Onca kent uğultusunun arasından…Parlayarak…
Ayşen Gacan Gülbağ
22.03.2012
