4 Temmuz 2011 Pazartesi

Kadınların Sözcükleri ( şiir )


Kadınların Sözcükleri

1.

ne az sözcük bırakıldı kadınlara
sıradan ve önemsizlere mecbur
ev işleri ve eşyalara dair
çocuklara…
emir kipinde konuştunuz hep
onlarsa çocuklarla
sevgiyi öğrendiniz ilk o kadından
memesinde emzirirken bir eli saçlarınızda
sevgiden bahsetmek size düştü
küpeleri fesleğenleri o yetiştirdi
o yıkadı tüm kirli donları
kaosun düzenini ilk o kurdu
evinizde- çocukluğunuzda

ona birkaç sözcük bıraktınız
kullanması için
pencere-oda- çarşaf
bir ev sanduka

bir gün bu sözcükler dışında konuştuğunda
şaşamazsınız duyamazsınız
göremezsiniz
durmadan konuştuğunu
sessizce
hiç duymadığınız kelimelerle

suskunluğundaki önemsiz isyanın seliyle
suladı çiçekleri
raflardaki tozu aldı aklından geçirdiği
kimsesiz diyaloglarda
ütü yaparken -o uzun buram buram saatlerde-
yaptı muhasebesini geçmişin
hiçbir şey beklememeyi ilk o öğrendi
hiçbir şey almadan vermeyi
hiçbir şey öğretmeyen hayatında
susmak gerektiğini
ona nelerin verilip verilmediği
yine de öğrendi
değerini

hep aynı işleri yaparak
hep aynı sözcükleri kullandı
biteviye  çıkışsız

birkaç sözcüğü var şimdi
pencere- oda – çarşaf
sanduka


4 Temmuz 2011
 Ayşen Gacan Gülbağ

Not: Annemin fotoğrafı

Ozan Mitleri ( şiir )


Ozan Mitleri

 zeytin:
zemheride toplarız
zeytini
buza kesmiş
tek…tek…
soğuk yalamış
çocuk ellerimizle

zeytin ki pek meşhurdur
ozan sözlüğünde

üşümüş çocukların
mor dudakları
gezinir oysa
o zeytuni yeşil
yağda

uykusunda da
zeytin toplar
o çocuklar
kanamış çatlak ellerine
mavzer yağı sürer anneleri

Pamuk :
pamuksa
meşhur kar topu çiçekleriyle
bembeyaz ovalarda
toplayan bilir çilesini, bitini
yayılır kasıklara
balyalardan odalara

Tütün :
basılırdı kanayan tüm yaralara
yağırı katranı
hiç çıkmayan ellerle

Sardunya:
bir anne çiçeğidir
toprak saksılarda
top top, burcu burcu
bir kanat kır
dikiver toprağa
tutar hemen
başlar açmaya

öyle cömert
öyle sade
öyle neşeli

sen onu kokladığında
annen de koklar seni

4 Temmuz 2011

Ayşen Gacan Gülbağ

Not: fotoğraftakiler; babam ve iki oğlum