18 Nisan 2011 Pazartesi

Güz Irmağı



Güz eskiden bir mevsimdi, şimdi ömrümün bin yılı…

I.
Beyaz saçımı
Boyamıyorum artık
Bin yaşındayım çünkü…

II.
Vazoda öldü sandığım
danlelonlar
tohuma durdu.

III.
Ben de mi yanlış
yaşadım
herkes gibi?

IV.
Dinlendirmiyor
ruhum beni
kırk beş yaşımda!

V.
Bu ne biçim
bahar yeli
buz tuttum.

VI.
Bir bahçem
olmalı ki
çalışmalıyım.

VII.
Çiçeklenmiş bir ağaç
altı
düşlemimde.

VIII.
Bitmeyen bir acı
beton duvarlar
topraktan uzakta.

IX.
Acı turunç tadındayım
hala
olgunlaşamadım.

X.
Yaş kemale erdi
ben
eremedim.

XI.
Çocukluğumun
armut ağacı
tek anım yanımdaki.

XII.
Güz ırmağında
yıkanıyorum
her sabah.

XIII.
Mor anemon
uçurtma
elveda!

XIV.
Kendimi
yapamadım,
 yıkamadım da !