Sana Masal

yıldız düşürüyor yağmur saçlarıma

koridorlar bulutlu duvarlar devasa

yalnızlık alkoliği bir gitar ağlamakta

yakamdaki kırmızı gül solmaz sanırdım

solmuş oysa ..

çekip gitmelere kaldım , ardımdan bakmamalara

en büyük cezayı kesiyor yargıç ; -Yaşamama ...

ipin ucunda salınıyor halka bir sağa bir sola

bu son gidişim olsa diyorum

koyuyorum boşa sığmıyorum

ben kara koyunlar çobanıydım

sihirsiz kavallar üfleyicisi

yanılmışım

bir tohumun açmasıydı düşlerim

kurakta kaldım , kıraç toprakta

tutunmasızdım çoktan beri

işte son an geldi

kurtuluş bir ümit gibi yeşerdi , yeşerdi

yeşil yağmurlar gri göklerle geldi

bir masal yazın dedi , bir masalı yaşayın

bir masal olursunuz sonunda

tüm kırmızı elmalar düştü bana !

18 Kasım 1991