Güneşli Avlular
Güneşli avluların ayazında geçti
çocukluğumuz…
oyuncaksız
salıncaksız.
Bulutları izlerdik bu yüzden
kerpiç odalarımızın çatlaklarında bulurduk
canavar yüzleri..
Ve sürüsünü güden
çoban rüzgar
bulutlara üflerdi..
Dünya şiirli bir müzikti
Sokaktaki sesler, kedilerin miyavları
Arnavut kaldırımlarında takırdayan at arabaları
yan bahçede olgunlaşan portakallar
yeşil yaprakların ve yağmurun sesi
kokular, renkler, duygular
baş dönmesi..
çocukluk sarhoşluğu
rüzgarın en güzeli
yağmurun en yeşili
Portakal kokardı hayatımız, hanımeli kokardı
Güneşliydi avlumuz..
Bir avuç çakıl taşı,
bir avuç çamurla oynadığımız
28 Nisan 2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder