SU DOKU
dokunuyorum
su oluyorsun
ne çok gözyaşı
pınarlarında
gençliği
hatırlatıyorsun
duyguların dağını
dorukların inzivasını
dokunuyorum
lime lime tül ellerimde
küflü odanın
mantar duvarlarında
işte zaman
o doruktan bu doruğa
yol aldıran
safça soruyorsun
ne zaman konacağım
bir düzlüğe
bir dağı aşmakla
biter mi bir ömür
sıradağlardan yolu geçmişler
bilir bunu
bir düze konmakla
biter mi ömür
düşünüyorum
ses oluyorsun
benden ama bana uzak
konuşuyorsun
sussan
yok olacakmış gibi
çınıldayarak
bilsen
ne çok yol var
ne çok yolcu
beden viranemizde
sen bir tek
sen varsın
sanıyorsun
bense
suya dokunuyorum
su oluyorum
susuzluğuma
bilmiyorsun
Ayşen Gacan Gülbağ
28 Mart 2015
